,,Ciemno wszędzie, głucho wszędzie,
Co to będzie, co to będzie?”
A.Mickiewicz ,,Dziady” cz. II
Aby ,,odczarować” trudności związane z poznawaniem utworu dramatycznego, 1 grudnia br. uczniowie klasy VII na lekcji języka polskiego zaprezentowali mroczną inscenizację II cz. ,,Dziadów” A. Mickiewicza. Działanie to stanowiło dopełnienie omawiania lektury, należącej do klasyki literatury.
Choć czasu na przygotowania było niewiele, to główny cel został w pełni osiągnięty – młodzież zakosztowała magii teatru…, uruchomione zostały emocje (wszak duchy były wywoływane…). Udało się także wyzwolić kreatywność oraz współodpowiedzialność za realizację projektu edukacyjnego.
Zespół klasowy został podzielony na trzy odrębne grupy, w każdej wytypowano lidera, który wcielił się w rolę reżysera. Uczniowie otrzymali scenariusz oraz wskazówki do realizacji wyznaczonego zadania. Zespoły miały zadbać o to, aby każdy członek grupy zaangażował się w działanie zgodnie ze swoimi predyspozycjami. Wszyscy pracowali na końcowy efekt. Podczas przygotowań ścierały się różne osobowości, czasem trzeba było pójść na kompromis, ale ostatecznie udało się podjąć wspólne decyzje. Zespoły przygotowały scenografię, rekwizyty, kostiumy, zadbały o oprawę muzyczną, a na koniec na zaimprowizowanej scenie odegrały wyznaczone role.
Przyjemnie było obserwować wyzwolone emocje oraz interakcje pomiędzy uczniami, czasem towarzyszyło temu pokonywanie słabości. I co najważniejsze – można śmiało stwierdzić, że dramat Mickiewicza został ,,oswojony” przez siódmoklasistów.